Weerzien

zaterdag 16 mei: mijn oude middelbare school bestaat 60 jaar. Aanleiding voor een reünie. Daar staan we dan met een deel van onze klas op de trap van onze oude school. Die trap was vroeger hoog en de hoofdingang. Nu lijkt het een kaboutertrap en is de hoofdingang verplaatst.

Het is zo fijn iedereen weer te spreken. Net of de tijd heeft stilgestaan. Eigenlijk bizar. En passant is het ook een beetje een KPMG reünie, want het wemelt er van de oud collega's. Eric gaat mee naar Wijdewormer om te eten. Zware gesprekken en een hechte band.

Blazer

Zaterdag 16 mei 2009: de stad in om een blazer te kopen voor Erik. Hij gaat in augustus naar Mexico en de verplichte outfit is een blauwe blazer. In een goede herenmode zaak vinden we wat we nodig hebben. Het staat hem mooi. Op de terugweg zinkt me al het optimisme in de schoenen. Nog maar 2,5 maanden en hij is gewoon ver ver ver weg. Krijg tranen in mijn ogen.

Rust

Vrijdag 15 mei 2009: na afloop van een toch wel hectische Epic week - met vele overleggen, telefoontjes, rondjes door het huis - is het vrijdagavond. Ik kan geen pap meer zeggen. Besluit mijn 2 zoons "onder de arm" te nemen en uit eten met ze te gaan.

(afbeelding: www.entoen.nl)

Het is supergezellig. Allerlei onderwerpen passeren de revue. Leuk om te zien hoe ze ook samen veel plezier hebben. Gelukkig is strijdbijl die tijdje terug vooral voorbij kwam beetje begraven.

Knelpunten in stenen

Woensdag 13 mei 2009: met Pim gaan we de concept strategische vastgoed nota door. We formuleren "kapstokken" voor het vastgoed beleid, bijvoorbeeld dat we ruimten flexibel benutten.

(afbeelding: www.kapstokkenwinkel.nl)

En we proberen te kijken welke knelpunten erop treden bij moeilijk verplaatsbare functies met het oog op de groei van onze adherentie en zorgvraag. Het is een inspirerende middag.

Verpleegkundige van het jaar

dinsdag 12 mei 2009: de verpleegkundige van het jaar wordt bekend gemaakt in een feestelijke bijeenkomst. Hij werkt op de CCU en is al 37 jaar in dienst van het Spaarne. Hij snapt - zegt hij - niet waarom nu juist hij is gekozen. Maar uit het juryverslag blijkt het klip en klaar: neemt altijd nieuwe mensen op sleeptouw om ze het vak te leren, veel aandacht voor elke individuele patiënt, nog altijd helemaal up to date in zijn vak, enthousiast en loyaal. Kortom: een droomverpleegkundige.

En voor de computers op de afdeling heeft hij ook een panklare oplossing: "ik draai het scherm naar de patiënt toe en laat hem zien wat ik aan het invoeren ben over hem". Geweldig zo'n man!

Grote plannen

maandag 11 mei 2009: grote plannen heeft de gemeente met onze dorpskern. De scholen (onder- en bovenbouw nog gesplitst) moeten samengevoegd tot één brede school met de gymzaal eraan vastgeplakt. En als we toch bezig zijn ook het Dorpshuis daar weer aan vast. Om dat allemaal te financieren moeten er woningen worden gebouwd. Er is een voorlichtingsavond in het Dorpshuis over de voorlopige plannen. Het zou er bijvoorbeeld zo uit kunnen zien:

(afbeelding: SVP adviesbureau)

Beetje pech is dat al die bouwplannen naast mijn huis gaan plaatsvinden en dat waar nu een mooie boerderij uit 1890 staat dit nieuwbouwproject moet verrijzen. Veel weerstand tegen de sloop van de stolp vanuit het dorp. Ze willen mij in het bestuur van een stichting tot behoud van de boerderij, maar dat ga ik niet doen.

(afbeelding: SVP adviesbureau)

Duidelijk is dat wie bij A woont alle grote gebouwen bij B wil hebben. En raad eens wat de bewoners bij B willen?

Kan nog een boeiende tijd worden.

Live

maandag 11 mei 2009: half 6 in het ziekenhuis. We blijken al vanaf 4 over 5 live te zijn. Het ging uurtje sneller dan verwacht. Instructie aan het support team in het auditorium. Iedereen staat te popelen. Om 6 uur gaan ze het ziekenhuis in om uit te zwermen.

Van huis 2 flessen bubbels meegenomen om het moment te vieren.

Rondje door de kliniek. Iedereen is lekker aan het werk, er heerst serene rust.

In de loop van de ochtend druppelen ook alle artsen binnen. Er is veel ondersteuning. De meesten vinden vrij snel hun weg in het nieuwe systeem. Een klein aantal ziet het af en toe niet meer zitten. Groene shirts en amerikanen proberen hen weer snel op weg te helpen.

Het was een spannende dag. Overall: goed gelopen en geen grote rampen gelukkig. Op naar de 2e go live dag........

Autobio

Zondag 10 mei 2009: Eerst even langs ma voor moederdag. Even gezellig op het terras genieten van hun geweldige tuin met enorme vijver. De kikkers maken het praten bijna onmogelijk. En als wij stil zijn, zijn zij het ook. Erg grappig

Voor mijn generatie een gewoon gezegde "hij graaft zich autobio", met dank aan Kees van Kooten. Zondagavond hebben we ons even autobio gegraven bij Rik in de tuin. Zijn oude vijver leeggeschept en tijdelijk ondergebracht in de nieuwe die nog ergens midden in de tuin geparkeerd staat op het gras. Oogst: 2 goudvissen en 8 salamanders en veel waterslakken. Onder de vijver kwam een heel gangenstelsel te voorschijn van een muis. De schat had heel veel hazalnoten en pinda's verzameld onder de vijver. Zijn huis is nu een gat waar de nieuwe vijver weer in moet. Best lekker opgeschoten.

We eten heel laat. Vroeg naar bed, want ik moet heel vroeg naar het spaarne.

Conversie II

Zondag 10 mei 2009: in het ziekenhuis is het nog steeds een bedrijvige toestand. Er zijn weer nieuwe vakken gearriveerd voor het overzetten van medicatie. Sommigen zijn ook hun dossiers al aan het vullen voor maandag.

De conversie van de DBC's is super verlopen. Slechts 5 uitval op tienduizenden DBC's. Knap werk!! Af en toe kruipen we ook door het oog van de naald. Dan blijkt er in het conversiescript net iets niet helemaal perfect uitgedacht zijn en wissen we bijna dingen die niet moeten worden gewist. Blijkbaar hoort een beetje stress en mazzel hebben ook bij het proces.

Erg inspirerend zijn de korte ad hoc overlegsessies om een voortdoend probleem met elkaar op te lossen. Zoals hieronder over de medicatievoorschriften: even alle artsenkoppen en bouwers bij elkaar en verder maar weer. Er heerst een enorme teamspirit in het ziekenhuis.

Om ook even te ontspannen dit weekend - want er komen nog 2 zware weken aan - verlaten Rik en ik het ziekenhuis en gaan op steenworp afstand even lunchen bij Vork & Mes. Het is fantastisch weer en we genieten van het zonnetje, het mooie uitzicht en het heerlijke eten. Een fijne break. Dan weer terug naar het command centre.

Alles loopt beheerst en volgens plan. Ik ga dus maar naar huis.

Conversie

Zaterdag 9 mei 2009: al vrij vroeg weer in het ziekenhuis, waar batterijen mensen in een soort bijeenkorf bezig zijn met de conversie. Het command centre zit vol met Nederlanders en Amerikanen die aan schermen gekluisterd zitten. Temparatuur een sauna waardig.

Boven in de kliniek zijn verpleegkundigen en artsen bezig de medicatie van de klinische patiënten uit de mappen van de bonnetjes over te zetten in orders in het EPD. Er wordt hard gewerkt, maar gelukkig ook hard gelachen. De één zoekt nog zijn inlog en de ander is al bijna klaar.



Rond de middag stapt een leidinggevende binnen "Lunchpauze, klappers dicht". Er klinkt protest, men wil door, men wil het afmaken. "Nee, want de patiënten moeten nu hun medicatie hebben". Je zou het bijna vergeten......... Gelukkig dat er nog mensen met het normale zorgverlenen bezig zijn, want in de conversieruimte is iedereen maar op één ding gefocust. Alles klaar hebben voor maandag.

Uit de lucht

Vrijdag 8 mei 2009: na 16 maanden voorbereiding is het zover. Om 17.00 uur gaat Epic en DCC uit de lucht voor de grote conversie dit weekend. Maandag gaan we live met ons EPD, met patiëntenadministratie, bedplanning en met ordering in Epic. Alle dienstdoende artsen en verpleegkundigen krijgen om 16.00 uur nog een laatste briefing over hoe te werken nu we een aantal dagen "down" zijn met een deel van onze systemen.

Om 16.37 wordt Sanne Koop geboren. Zij kan niet meer op tijd in DCC worden ingeschreven en is daarmee de eerste Epic baby in Europa. We zijn allemaal trots op haar, want ze staat symbool voor de grote verandering in het ziekenhuis.

Op de SEH zit Loes. Zij helpt om de patiënten administratie in goede banen te leiden tijdens het weekend. Ik kan niet in het ziekenhuis komen of zij zit daar op haar post. Wat een doorzetster!

Iedereen is rustig en werkt goed mee aan de overgang. Spannend.

Voeding

Donderdag 7 mei 2009: ik woon het werkoverleg bij van de voedingsassistenten van het ziekenhuis. Onderwerp: het strategieboekje. Het zijn ontzettend leuke "meiden" en de groep zit vol ideeën over klantvriendelijker werken en innovaties. Eigenlijk zouden we toe moeten naar een veel meer horeca-achtig concept. Nu smeken patiënten bijvoorbeeld of ze snacks of snoep willen gaan halen in het winkeltje, maar dat mag/kan niet. Ik noteer alle suggesties driftig. Dames: bedankt!

Misschien binnenkort met een kleine versie van deze kar door de gangen?

(bron afbeelding: Flickr - Hans en Erica)

Boekhouden

woensdag 6 mei 2009: Met Sijmen de boekhouding van De Belevenis uitgezocht. Door ziekte van Janine heeft Sijmen het noodgedwongen moeten overnemen na te korte uitleg hoe e.e.a. in elkaar zat. We zitten er nog behoorlijk lang op te puzzelen voor we beetje zeker weten dat we er niet heel veel naast meer kunnen zitten. Ik ga het morgenavond/vrijdagavond (nacht) afmaken. Baal ervan dat niemand even gewaarschuwd heeft dat Janine ziek was, want dan had ik wel eerder bijgesprongen. Maar goed, Gedane zaken...... Sijmen heeft in ieder geval als een paard eraan gewerkt en het is goed afgelopen.

En ik blijf me verbazen over de prachtige locatie van "ons" kantoor. Een oude pastorie aan de Nieuwedammerdijk. Het is net een dorpje hier op 10 minuten fietsen van het centrum van Amsterdam.

(foto: Andy Clark)

Bevrijdingsdag in Haarlem

dinsdag 5 mei 2009: voor veel mensen een vrije dag. Zelf moest ik voor mijn werk in Haarlem zijn. Het leek daar een gezellige boel met een soort bevrijdingsfestival in het park voor het provinciehuis. Ik hoorde allerlei popmuziek. Alle straten afgezet en natuurlijk nergens een parkeerplek te vinden. Uiteindelijk stond ik voor de deur van mijn collega Willem. Na afloop van onze werksessie in Haarlem even bij hem opgestoken. Voor de zekerheid maar teruggereden via de Santpoortse kant.

Applaus

Maandag 4 mei 2009: net op tijd thuis voor dodenherdenking. Een moment van het jaar waar Rik het altijd erg moeilijk mee heeft.

Mooi moment: de toespraak van Job Cohen bij de plechtigheid op de Dam, waarbij hij speciaal koningin Beatrix welkom heette. Applaus viel haar ten deel. En terecht. Ze stond er toch maar weer "gewoon".

Vijver + Zeilen

Zondag 3 mei 2009: mijn vader zo gek gekregen om een vijver op te halen uit Julianadorp voor bij Rik in de tuin. Hij was een beetje groot - de vijver. Een heel gedoe om hem erop te krijgen en goed oppassen voor tegenliggers.

Pa hoorde bij het achteruitrijden niet dat ik al 3x stop schreeuwde. (beetje hardhorend, ma bonkt altijd op het raam). Gevolg: deukje.

Al met al een heel gedoe.
Pa kon er nog wel om lachen gelukkig.

Nou Rik: graven maar!

(foto's Yvonne op de 0,3 pixelcamera van de aaifoon)

Zaterdag 2 mei 2009: luister niet naar de sombere voorspellingen op de radio dat het een windstille dag wordt en ga na de middag naar de boot. Het is prachtig weer en het waait gewoon.

Dankzij de goede zorgen van mijn pa ligt de boot er pico bello bij en kan ik zo het havengat uit. Even oppassen voor ma eend met 10 (!!) pulletjes. Net uit het ei zo te zien.

Hé lekker de wind weer in de haren!

(foto's: Rik)

België via Middelburg

Vrijdag 1 mei 2009: zet Erik en Pim om kwart voor 9 af bij de Utrechtsebrug. Ze hebben bedacht dat ze naar Brussel gaan liften. Een mens houdt zijn hart vast. Maar volgend schooljaar zit hij in Mexico, dus kan maar beter wennen aan het loslaten.

Daar staan ze met hun slaapzak, tent en matje. Nog pips van het uitgaan in Amsterdam.

Half 12 telefoon: ze staan in Breda. Half 2: in de trein naar Middelburg. MIDDELBURG?? Ja, de persoon die hen lift naar Breda had gegeven moet auto ophalen in Middelburg en brengt ze dan naar Antwerpen. Lijkt mij niet handig deze aanpak -Middelburg ligt toch aardig uit de route- , maar wat maakt het uit.

Raad ze aan in Antwerpen te blijven, want dat is een hartstikke leuke stad. SMS nog een adres van een jeugdherberg naar ze.

's Avonds om 9 uur hou ik het niet meer uit. Bel ze kort (prepaid is zo op als je in het buitenland wordt gebeld). Inderdaad in de jeugdherberg in Antwerpen neergestreken. Gelukkig.

Koninginnedag

Donderdag 30 april 2009: de dag begint vrolijk en zonnig. Heerlijk lummelen en ontbijten in de tuin.

Erik zoekt de festiviteiten op in Amsterdam en Jeroen gaat met een vriend varen met een bootje en zwemmen (brrrrrr).

Samen met Rik en zijn kinderen gaan we naar het Twiske om te kanoën. Onderweg horen we op de autoradio de verschikkelijke berichten over de aanslag in Apeldoorn. Je krijgt er kippevel van. Hoe haalt iemand het in zijn hoofd om op een massa mensen in te rijden? Hoewel het Twiske werkelijk prachtig is, ben ik daarna toch somber gestemd. Waar moet het heen in dit land als we niet eens meer Koninginnedag kunnen vieren?

Schoonmaak

Dinsdag 28 april en woensdag 29 april 2009: ik ben te gast bij het werkoverleg van de algemene schoonmaak.

We hebben het onder andere over de uitzending van Zembla over de slechte schoonmaak in sommige ziekenhuizen. Wat te zien was in de uitzending was schokkend. Iedereen is het er over eens dat je je als team verantwoordelijk moet voelen voor de kwaliteit die je laat zien. Ook hebben we het over samenwerken als team. Spring je voor elkaar in of is het ieder voor zich.



(afbeelding: /ninaaas.web-log.nl)

Vind het leuk eens wat beter te hebben kennisgemaakt met de mensen die ik zo vaak bij ons in de gangen zie op weg naar of van het schoonmaak magazijn.

De Zwaan

Dinsdag 28 april 2009: met vriend Eric afgesproken in restaurant De Zwaan in Katwijk. Al in 1602 was er een herberg De Zwaan in Katwijk. Helaas is het oude pandje verloren gegaan en zit het restaurant nu in een wat tobberige houten paviljoen op de boulevard. Het uitzicht over zee en de geweldige vis maken het jaren '70 interieur meer dan goed. Een aanrader dus.

Fijn om Eric weer uitgebreid te hebben gesproken. Dat was te lang geleden hoor.

Dement?

Dinsdag 28 april 2009: bel héééél vroeg uit de auto David om te overleggen over het opera-programma van volgend jaar. Kom op mijn werk en vraag bij het eerste werkoverleg om 8.00 uur: "is het de 27e?". "nee de 28e" is het antwoord.

Oeps! Dan is David dus jarig. Lekker vergeetachtig van mij. Hij zal wel gedacht hebben dat ik belde om te feliciteren. Later op de dag herstelwerkzaamheden uitgevoerd.

Tussen 10 en 12

Maandag 27 april 2009: samen met de medisch leider verloskunde op bezoek bij het Geboortecentrum in Hoofddorp. In de straat aangekomen is nummer 4a nergens te bekennen. Jan belt hen op en ik hoor hen zeggen "Tussen 10 en 12". Hoe kan dat nu denk ik nog? We hadden toch afgesproken voor 13.00 uur??

Nee we blijken het paadje in te moeten lopen tussen 10 en 12. Erg logisch lijkt het niet, maar het klopt wel. We worden rondgeleid in het centrum dat een eerste lijnsverloskundig centrum en een kraamzorgbureau onder één dak verenigt. De dames hebben veel aandacht besteed aan een hip en aansprekend interieur. Erg leuk: blauw herentoilet en roze damestoilet!

Daarna in gesprek met de verloskundigen uit Hoofddorp en één uit Hillegom. Wederzijds wisselen we nieuws uit en zo krijgen we veel te horen over hoe men aankijkt tegen de samenwerking. Heel nuttig en gastvrij bezoek als was het even zoeken.

Inmiddels heeft het centrum zich omgedoopt in:

(afbeelding: www.geboortecentrumwonderwereld.nl)

Nieuwe aanwinst

Ik heb een absolute zwak voor keramiek en voor blauwe keramiek val ik als een blok. Ging cadeautjes kopen voor de makers/bedenkers van De Belevenis en zag toen deze staan. Er stond met grote letters op "VOOR JOU".

En zo staat hij dus nu op de piano te pronken.

Zonsondergang

Zaterdag 25 april 2009: een werkelijk prachtige zonsondergang zet de polder in vuur en vlam. Wauw!

We rijden stukje naar Jisp toe om zon en de hemel nog beter te kunnen blijven zien:

De Belevenis

Zaterdag 25 april 2009: na maandenlang werken door vele vrijwilligers en pro's is het dan zover - de officiële opening van De Belevenis. Een echte uitgaansgelegenheid voor verstandelijk beperkten in een mooie tent naast Borchland. http://www.debelevenis.nl/

(Belevenis-item: op ongeveer 13 minuten)

Eerst worden we ontvangen in het restaurant, waar Rik doodgemoedereerd prinses Annet de hand schudt omdat hij denkt dat de uitspraak "daar is de prinses" alleen maar wordt geroepen omdat ze zo'n mooie prinsessenjurk aanheeft. Als Rik haar complimenteert met de jurk zegt de prinses gevat "Joh dan moet je mijn zondagse jurk eens zien". Pas als de ceremoniemeester het heeft over koninklijke hoogheid heeft hij door dat ze een echte prinses is.......

Freek de Jonge vertelt het sprookje van de sombere koning.

Hella de Jonge speelt een mooi vioolnummer om de gasten naar de tent te "lokken".

Allemaal witte ballonnen worden doorgeknipt door de hoge gasten en daarna mogen we naar binnen.

Onze artistieke leider Jennifer en zakelijk leider Berry. Voor hen moet het een geweldig moment zijn.

Het is echt prachtig geworden!! Tijdens onze speurtocht zie ik steeds een paar ouders met hun zwaar gehandicapte zoon van medio dertig. Hans is spastisch, verlamd en kwijlt. Zijn ouders genieten zichtbaar van de aandacht die ze hem hier in alle rust kunnen geven. Samen dromend op het bed.

En de details zijn zo knap bedacht:

.........de kapstokken

.........het plafond van de verschoningsruimten

Gekke popjes..........

een rustgevende massage.

......... de oosternis

Onderwaterwereld met bellen:

De Spelonkenis:

..............de verkoeltenis

Ben zo dankbaar dat dit is gerealiseerd. Fondsen en sponsors: dank, dank, dank.