Hij is er weer!

Zaterdag 29 mei: bijna geen oog dicht gedaan vanacht. 10x op mijn telefoon de aankomsttijden van Schiphol gecheckt. Tel de uren en daarna de minuten. Mijn hemel wat ben ik zenuwachtig.

Eindelijk staat het op de borden: zijn vlucht uit Mexico City is geland.

Nog geen half uur later hou ik hem eindelijk weer op Nederlandse bodem in mijn armen. Erik is thuis. Kan mijn geluk niet op. Reacties van de pubers: "mam, hij is weer terug, dan moet je lachen niet huilen". Kan niet onder woorden brengen hoe blij ik ben dat hij weer terug is - wat kan een jaar lang duren.

Hele middag nog hoofdpijn van de spanning maar wel héél erg blij.