Home sweet home - 1590 km

Zaterdag 25 juli 2009: met gemiddeld 35 km/uur rijden we van Porto Vecchio naar Bastia. Gelukkig zijn we nog wel ruim op tijd voor de boot.

Helaas vertrekt de boot met de nodige vertraging, zodat we pas 's avonds om kwart voor 9 aan de italiaanse wal staan. Het plan was geweest rond half 10 in Milaan in een hotel te zitten.

We rijden langs de kust naar Genua en schieten lekker op. Middernacht bij Milaan. Het is zo langzamerhand uitgestorven onderweg. We karren door en zijn 3 uur 's nachts al achter Luzern. Dan slaat de slaap wel een beetje toe. Gymnastiek, koffie/thee en broodje helpen. Hup weer verder. Tegen 6 uur een wegomleiding bij Darmstadt. Meteen weer goed wakker. Rond half 8 zitten we bij Frankfurt en val ik bijna in slaap (24 uur op). Ontbijten in een keurige raststatte. Voel me weer redelijk fit. Om 12 uur thuis. Zie dan wel alles draaien. De middag maar rustig op een tuinstoel doorgebracht.

Laatste dag

Vrijdag 24 juli 2009: laatste vakantiedag. Opruimen, shoppen voor de laatste souvernirs (o.a. water van St. George voor G met bijbehorende foto) en nog even van alles genieten - zoals het geweldige uitzicht.

's Avonds uit eten in Porto Vecchio in een restaurant met uitzicht over de Golfe de Porte Vecchio. Het zit er al weer bijna op. Tonny krijgt haar eigen mini-mini-wijnkoeler met water.

Crete de Facciatu + bosbrand

Donderdag 23 juli 2009: Rik en ik gaan samen een wandeling maken over de Crete de Facciatu. We zetten 1 auto neer bij het eindpunt bij San Ciprianu en rijden daarna naar het beginpunt bij Torre. Enorme megalieten liggen her en der als kiezels van 3 tot 8 meter hoog in het landschap. We wandelen door de weilanden en komen onderweg nog een heel nest witte honden tegen, die ons van een afstandje volgen.

Op een gegeven moment houdt het pad op en lopen we op gevoel maar verder door weiland en bossages, zijn blij dat de stier ons wel bekijkt maar niet als bedreiging ziet.

Boven de bergen zien we een soort geel-grijze onweerslucht zich samenpakken. Na een tijdje is goed te zien dat het geen onweer is maar rook. Bosbrand. De rook wordt steeds dikker en rolt van de bergen af. We kunnen niet goed zien waar de brand is, maar wel dat de rook deze kant uitwaait. We zijn erg ongerust over de kinderen die alleen thuis zijn. Natuurlijk neemt Jeroen zijn mobiel niet op....zullen wel aan het zwemmen zijn. Verdorie. We hollen bijna langs het riviertje naar de auto. In het winkeltje langs de kant van de weg vragen we waar de brand is: 40 tot 50 km verderop en het komt niet hierheen. Pfffff. Snel met de auto naar de kinderen. Inmiddels belt ook Jeroen: "er komt as uit de lucht". Hij heeft heel goed alle ramen en deuren in het huis dicht gedaan. Het huis is omgeven van rook. Wij gaan snel mijn auto ophalen. Die ligt inmiddels onder een laagje as.

De lucht die over de bergen komt is angstaanjagend. Omdat het in huis bloedheet is geworden met alle ramen en deuren dicht gaan we toch maar buiten eten. Tot 's avonds laat blijft de lucht rokerig.

Terug in Nederland lezen we in Corse Matin dat het vuur 4.000 hectare bos heeft verwoest en pas dinsdag onder controle was van de brandweer. Een eerdere bosbrand bleek aangestoken door een brandweerman.

Onder water + Bonifacio

Onderwater

Woensdag 23 juli 2009: Rik en ik mogen onder water. Bij een lokale duikshop koop ik een tropenpak. Lekker klusje hoor 3 pakken aan en uit trekken bij 37 gr Celcius. Ik drijf de winkel uit, maar dan heb ik ook wel een superpak.



We gaan het heerlijk warme water in. Op 6 meter is het nog 26 graden. Wat een luxe. Prachtige scholen knalblauwe visjes, rode zeesterretjes en bedden vol planten.

Ik heb te weinig lood om (tja, vetrolletjes drijven....) dus hang ik vooral boven Rik die alle mogelijke moeite moet doen om me naar beneden te trekken. Genoten van mijn eerste warm water duik.




Bonifacio

Maandag 20 juli 2009: We rijden de N198 in zuidelijke richting. Even bij Suartone eraf om de meest gefotografeerde baai van Corsica te zien, de baai van Rondinara. Het is inderdaad een azuurblauwe baai omlijnd met spierwit zand. Allemaal zeilboten en motorbootjes liggen te genieten van deze rijkdom.

In Bonifacio klimmen we het stadje in. We hebben mooi uitzicht richting Sardinie dat maar op 12 km afstand ligt. We dalen steile trappen af om van dichtbij uitzicht te krijgen op de magnifieke kalkrotsen. Boven op de kalkrotsen staan een paar huizen. Daar zou ik wel willen wonen.

Door het hele stadje lopen waterkanaaltjes boven de steegjes, die een soort boogbruggetjes lijken van onderaf gezien.

In het stadje beklimmen we het citadel, dat zich om het stadje heen slingert met dikke muren waarin trappen zijn gebouwd. Wauw wat een uitzicht overal.

Arraggio artist impression

Gekke uitkomst van autostich, maar ook wel erg mooi

Castellu d'Arraggio

Zondag 19 juli 2009: Na wederom een supergezond ontbijtje gaan we erop uit.

Vlakbij ons in de buurt zit een prachtig kasteel. Het Castellu d'Arraggio dateert uit circa 2000 jaar voor Christus en is gebouwd met grote megaliete stenen. Na een stevige klim is het uitzicht vanaf het kasteel werkelijk super.

Een prachtige zonsondergang.......

A Marseille

Zaterdag 18 juli 2009: Erik en Jordi duiken 's ochtends nog een keer met Rik.

En nog even lekker zwemmen in het zwembad.


We zetten de heren 's avonds op de ferry naar Marseille. Daar worden ze morgenochtend opgehaald door de vader van Jordi. Eerst deel van het afscheidnemen van Erik.

De overgebleven Brady Bunch heeft een luierdag. Ze zijn niet van het 'gamen' en 'harry potter luisteren' af te slaan. Na alle dagen hitte en zwemmen blijkbaar een recuperatiedagje.

Vanaf het terras zien we rond half 8 Erik en Jordi voorbij varen: