Over een niet al te beste weg komen we bij El Tahin, een Totonaken tempel die gebouwd is tussen 900 en 1150AD. In de hoogtijdagen hebben er zo'n 25.000 mensen gewoond.
Tempel aan het Playa del Arroyo.
.
De indianen speelden Pelote: een balspel op een I-vorming speelveld met 2 ringen aan de zijkanten van het veld op behoorlijk grote hoogte. De bal van rubber mocht niet met voeten, handen of hoofd worden aangeraakt. Het verliezende team werd geofferd aan de goden (zie de prachtige afbeelding hieronder). Nee het waren geen kinderachtige jongens die Totonaken.
Indrukwekkend is de tempel van de 365 nissen, die voor de Totanaken het kalenderjaar symboliseerde.
De nissen lijken wel gemaakt met moderne bakstenen, zo recht is alles. En dan te bedenken dat zij geen ijzer of brons hadden. De stenen werden waarschijnlijk recht geschuurd. Wat een werk!
Gelukkig staat alles goed geillustreerd in het indiaans!
Het uitzicht vanaf de noordelijke heuvels is schitterend.
De god Tahin was de god van donder en bliksem.
De god Tahin was de god van donder en bliksem.
Het mooie museumpje mag je niet binnen met vuurwapens, flauw nu weer
Via Paplanta rijden we naar de zee.
De weg wordt er niet beter op en het weer ook niet. 
We komen in Barre de Nautla waar het pittig waait. Orkaan Dean heeft hier een paar jaar terug hele delen van de kust weggeslagen.
Dwarsdoor allerlei bananenplantages voert onze route het binnenland in. Volop aan het oogsten zijn ze.
Vlak bij Martinez de Torre eindigt de dag in een italiaans hotel. Eigenlijk te duur, maar wel in een mooie tuin en heerlijk eten. De hangmat laten we maar even links - sorry rechts - liggen.
Route van vandaag:
Geen opmerkingen:
Een reactie posten