6 februari 2010: Een prachtige zonnige dag. We verlaten hotel Real Camino.
Erik troont ons met zijn vriendin mee naar het huis waar hij nu woont. Helaas zijn zijn gastouders i.v.m. een operatie in Mexico City. Gastoma en -broer en -zus zijn wel thuis. Een typisch mexicaans huis: tegels, tl-lampen, veel messing. Het leven speelt zich af in de keuken.
Daarna naar zijn universiteit UVM, waar hij een bachelor's prep-jaar volgt. Best een grote campus met een enorme parkeerplaats, want bijna alle studenten komen met de auto naar school. In Mexico mag je autorijden vanaf je 16e, rijbewijs cadeau bij pakje boter.
Een beetje kale lokalen, maar wel functioneel.
Love birds......
Op naar het centrum. Een lief plein met de Catedral de Santiago (1745-1800), waarin ook de Azteekse regengod Quetzalcoatl is verwerkt.
Naar het Casa Purcell, een 19e eeuws woonhuis. De kunst is niet zo interessant, maar het mooie huis zelf wel. We bezoeken het Centro Culturel Vito Alessio Robles met mooie kunstwerken voor de Dias del Morte, maar ook een hele leuke expositie met moderne kunst en foto's.
Erik troont ons met zijn vriendin mee naar het huis waar hij nu woont. Helaas zijn zijn gastouders i.v.m. een operatie in Mexico City. Gastoma en -broer en -zus zijn wel thuis. Een typisch mexicaans huis: tegels, tl-lampen, veel messing. Het leven speelt zich af in de keuken.
Daarna naar zijn universiteit UVM, waar hij een bachelor's prep-jaar volgt. Best een grote campus met een enorme parkeerplaats, want bijna alle studenten komen met de auto naar school. In Mexico mag je autorijden vanaf je 16e, rijbewijs cadeau bij pakje boter.
Een beetje kale lokalen, maar wel functioneel.
Love birds......
Op naar het centrum. Een lief plein met de Catedral de Santiago (1745-1800), waarin ook de Azteekse regengod Quetzalcoatl is verwerkt.
Naar het Casa Purcell, een 19e eeuws woonhuis. De kunst is niet zo interessant, maar het mooie huis zelf wel. We bezoeken het Centro Culturel Vito Alessio Robles met mooie kunstwerken voor de Dias del Morte, maar ook een hele leuke expositie met moderne kunst en foto's.
Tijd voor biertje: met chilipeper of met een soort gekleurd kruidensoepje. Een van de biertjes smaakt door het soepje naar maggi. Brrrrrrr, vies.
Het pleintje zit vol met (oudere) mannen met cowboy hoeden, die het druk hebben met praten, praten, praten.
We lopen een lokale markt in. Met uiteraard Pinjata's (snoeppoppen, die je aan stukken moet slaan) in alle kleuren en soorten, maar ook slachterijen waar je niet hoeft te raden welk vlees men verkoopt. Jakkes.Het pleintje zit vol met (oudere) mannen met cowboy hoeden, die het druk hebben met praten, praten, praten.
Dan een lunch met de moeder en zus van Erik's vriendin.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten