Binnen no-time hebben we een behulpzame turk op sleeptouw, die echt "geen gids" is. "Don't worry". En zo belanden we in een tapijtwinkel van zijn "oom" en moeten aan de appelthee, terwijl ons een keur aan tapijten en kelims wordt getoond. Ach het regent buiten en het zijn mooie tapijten en aardige mensen en de thee is lekker en........ Affijn, beleefd weten we weer te ontsnappen vanuit de tapijtenshowroom, maar onze niet-gids staat ons al op te wachten. Hij wil ons meenemen naar de Blauwe Moskee, alsof we die zouden kunnen missen.
Overal wijst hij aan waar ik foto's kan en zou moeten nemen. Volgens Jeroen is hij voor me gevallen en ik denk dat dat wel klopt, maar ik zit niet op dit heerschap te wachten. Besluit dus na enige tijd maar ondiplomatiek te zijn en hem helder te maken dat we vanaf nu de weg zelf weer willen uitzoeken. Zwaar teleurgesteld druipt hij af. En er druipt nog meer, want het blijft gestaag gieten uit de lucht.
Jeroen wil graag naar de Grand Bazaar, maar die blijkt gesloten. We eten onderweg een kaaspannekoekje. Het pannekoekje wordt eindeloos op en uitgerold door vrouwen met een plank voor zich en daarna op een ronde bakplaat gebakken. Erg lekker.
We slenteren de stad verder door om verzopen bij het hotel terug te keren. Geen zin meer om nog een keer de regen in te gaan. Ik haal aan de overkant in een restaurant wat lekkere hapjes en we lezen lekker alle boeken die we mee hebben.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten