Kindvriendelijk

dinsdag 21 april 2009: een feestelijke dag voor het spaarne, want we krijgen vandaag onze 2e smiley omdat we een kindvriendelijk ziekenhuis zijn. Vanuit de Stichting Kind & Ziekenhuis krijgen we een vlag uitgereikt waarop twee mooi smiley's staan. Hij wappert vrolijk voor het ziekenhuis. Samen met smiley droppen, smiley sleutelhangers en smiley ballonnen was het een vrolijke boel.

(foto: Wil Woertman voor Spaarne Ziekenhuis)

La Traviata

maandag 20 april 2009: naar de Stopera voor La Traviata. In de opera wordt Violetta gespeeld door Marina Poplavskaja. Zij is pas in 2007 "ontdekt" en zingt de sterren van de hemel, of liever ze zingt kippevel op je armen.

Haar duet met de vader van haar geliefde is zo hartverscheurend dat de tranen in je ogen schieten en ik was beslist niet de enige. Mooiste operaduet dat ik ooit heb gehoord. Helaas staat dat duet niet op You Tube, dus daarvoor moet je zelf naar de stopera gaan. Wat voel ik me bevoorrecht dat ik dit heb mogen meemaken.



(bron: DNO)

Bedlinnen

maandag 20 april 2009: we krijgen een demonstratie van de mogelijkheden voor het nieuwe bedlinnen. Rechts voor de kijkers het voorstel van onze textiel-leverancier. Afschuwelijk saaie dekbedden met herfstblaadjes. Links een mooie stof met een print van geneeskrachtige kruiden. Passend bij ons kunstproject dat ook al in de gordijnen en bedgordijnen terugkomt.

Nou doet u de linkse maar!!


(afbeelding: www.deschaal.nl)

Vergeten

Zaterdag 18 april 2009: schoonma opgehaald bij verpleeghuis en haar naar huis gereden. Eens kijken hoe dat gaat. Ze rommelt lekker in de tuin. Zet thee. Geeft de plantjes water. Gaat eigenlijk best goed vind ik. We zoeken wat voorjaarskleren uit om mee te nemen naar het verpleeghuis en gaan tegen etenstijd terug naar Diemen. Als ik de auto wil starten: paniek! De mobiele telefoon is weg. Ze zoekt overal, maar nergens te vinden.

Laatjes open en dicht, alle tassen weer leeg. Geen telefoon. "Ligt hij niet in Diemen?" "Nee hoor, ik weet zeker dat ik hem heb meegenomen". De paniek is groot en slechts met grote moeite krijg ik haar zover om mee te gaan naar Diemen. Daar ligt de mobiel gewoon op tafel.

Telefonerend met haar zoonlief - om te bediscussieren of ze nu wel of niet zelfstandig kan gaan wonen- krijg ik te horen dat ze van de week ook al had gebeld dat de mobiel zoek was. Hij was echt weg. "Waar bel je nu dan mee?"..............

Ik laat schoonma achter bij haar gang-genoten. Thuis kook ik lekker asperges en zit gezellig met "mijn" jongens aan tafel. Je vraagt je af of zij ooit ook mij moeten vertellen dat ik met mijn mobiel, die zoek is, aan het bellen ben.

Jarig bij het Spaarne

donderdag 16 april 2009: altijd leuk om je verjaardag nog een keer over te doen. Van de collega's allemaal leuke pakjes en cadeautjes. Samen aan de taart. Kon in verschillende vergaderingen taart uitdelen. 's Avonds met kratjes vol in de auto. Helaas ook veel papier in de kratjes voor de thuiswerkdag van morgen.

Uit de oude doos

donderdag 16 april: de zus van Rik heeft alle oude familie fotoalbums gescand. En wat komt er tevoorschijn?? Een antieke foto van de 15e verjaardag van Rik's broer waar zowel Rik, zijn moeder, zus en zwager opstaan, maar ook: mijn zusje en ik! Het schilderij boven de bank hangt nu bij Rik boven de tafel. Erg ontroerend dit oude kiekje.




(foto Pim)

Verjaardag

Foto's en bericht volgen

Sociale innovatie

dinsdag 14 april 2009: gevraagd door VWS om te spreken op een bijeenkomst over sociale innovatie. Wat voor invloed heeft cultuur en leiderschap op innovaties in organisaties. De andere sprekers waren een functionaris van Nycomed over The Change Agent "make a plan, stick to it and communicate" en een functionaris van MSD over samenwerking tussen MSD en de regering in Botswana en de Bill & Melinda Gates Foundation voor het verspreiden van gratis Antiviral medicatie. Interessante verhalen. Boeiend om te zien dat met verschillende doelen/verschillende organisaties de hoofdlijnen van succes toch op hetzelfde neerkomen.

Voor meer informatie:
http://zorginnovatieplatform.nl/infocentrum/48/Meer-rendement-uit-R&D-door-sociale-innovatie/

Brainstorm

dinsdag 14 april 2009: een brainstormochtend van bestuur en directie van Medial, het laboratoriumbedrijf dat is voortgekomen uit een fusie tussen huisartenlab en ziekenhuislabs van Spaarne en KG. Het is goed om soms een aantal uren de tijd te hebben om de toekomst onder ogen te zien met al zijn uitdagingen en kansen. In reguliere vergaderingen heb je meestal allerlei stukken die je moet behandelen en is er de druk dat na 60 of 90 minuten iedereen weer op pad moet.

(afbeelding: www.clamlynch.com)



Het was een open gedachtenwisseling en volgens mij was en bleef niets onbespreekbaar. Vruchtbare morgen.

2e Paasdag

maandag 13 april 2009: het is heerlijk weer, dus lekker op de fiets de Beemster in. Onderweg zien we de natuur volop de lente in luiden. Heerlijk. Overal jonge dieren, bloesem, nestelende vogels en tulpen in bloei.

Een tussenstop gemaakt bij Mark & Mieke. Daar Tessa gevlecht, althans voor de helft. Toen had het haar lang genoeg geduurd.

(foto Rik)

Paasbrunch

zondag 12 april 2009: op 1e paasdag paasbrunch voor de familie kwint. we hebben lekkere eier-recepten van appie.

Omelet met spinazie, geitekaas en dragon. Cocotjes met griekse yoghurt, basilicum en ei. Zie hieronder "cooking in progress".

Na de brunch spelen Jeroen en Tonny een game:

Eieren

Zondag 12 april 2009: in de tuin van Rik verstoppen we 16 eieren en sturen 2 uur later de kinderen er op uit om ze te zoeken. Het duurt nog best lang voor ze ze allemaal hebben gevonden.

Paasdiner

Zaterdag 11 april 2009: we koken een "paas" diner voor opa & oma Wilders en alle kids. Goede receptjes uit de allerhande als basis. Alles smaakt echt verrukkelijk. Hieronder wat foto impressies van een gezellige familieavond.

Nooning

Zaterdag 11 april 2009, 12.00 uur: opdracht van Mavrtje "maak een foto op zaterdag 12.00 uur.

Vorige week gemist, mail te laat gelezen, maar nu is hij er hoor!

Even aan het genieten in de tuin van eerste voorjaarszonnetje!

Friends for ever

donderdag 9 april 2009: Erik komt thuis met 3 vrienden. Er zou er één blijven slapen, maar blijkbaar zijn ze onderweg vermenigvuldigd. Na een week vol proefwerken (heb gister nog de newtons zitten uitrekenen met hem van een katrol aan een schuine draad - hoe ging het ook alweer......) gaan de heren relaxen. Ze kletsen en spelen muziek. De oudjes gaan al naar bed als de pubers nog volop wakker zijn.

vrijdag 10 april 2009: Als Rik naar zijn werk gaat horen we nog geklets uit de slaapkamer komen. Als ik zelf naar mijn werk ga liggen er 3 pubers te slapen als rozen. Zelfs van de flits worden ze niet wakker.

Leren kennen

donderdag 9 april 2009: de OR heeft scholingsdagen in Volendam en als Raad van Bestuur mogen wij een aantal uren te gast zijn. De programmaleiding heeft een leuke manier gevonden om elkaar beter te leren kennen:

• maak een rij in volgorde van lang in dienst bij het ziekenhuis en kort in dienst: Willem en ik sluiten de rij met 5 mnd respectievelijk 1 jaar en 3 maanden. Aan het andere einde van de rij: 38 jaar. Dat gaan wij niet halen.
• maak een rij in volgorde van hoeveel levende wezens je in huis hebt. Kampioen: de voorzitter OR die met veel vissen dik boven de 40 komt.
• vorm groepjes naar het type afdeling dat je vertegenwoordigt.
• maak een rij in volgorde van veel zorgen of weinig zorgen over de toekomst van het ziekenhuis. Het meeste zorg is er over de verschraling van de zorg.

Het was een enorm leuke manier om op een andere manier kennis met mensen te maken. Daarna gaan we over tot het serieuzere werk. Gegroepeerd rond drie thema's met elkaar in gesprek. Mag over de inhoud natuurlijk niet uit de school klappen, maar vond het persoonlijk zeer nuttige gesprekken. Voor herhaling vatbaar.

Bij de lunch gegeten van prachtig serviesgoed dat speciaal voor hotel Spaander (lijkt op Spaarne) is gemaakt. Er staan afbeeldingen op van schilderijen die in Spaander hangen. Echt een collector's item. Je kunt er voor sparen door veel te eten en drinken daar.

(afbeelding: www.hospitalitymanagement.nl)

ICT plan

woensdag 8 april 2009: hele dag met Michel gewerkt aan een "lange" termijn plan voor de ICT. Bij ICT is 3 tot 5 jaar al behoorlijk lang. We proberen parallellen te trekken tussen de ontwikkelingen in de telecom, het bedrijfsleven en de zorg. Proberen te projecteren wat de ontwikkeling uit de telecom (sms, mobieltje, draadloze netwerken) en het bedrijfsleven (bol.com, hyves) voor ons gaan/kunnen betekenen. Af en toe fantaseren we er rustig op los, zo ontstaan nieuwe ideeën.

We hebben het ook veel over cultuur. Want de techniek die je kiest landt in een bepaalde bedrijfscultuur.

Acda & De Munnik

Dinsdag 7 april 2009: Door Kees uitgenodigd voor de voorstelling Spelen van Acda & De Munnik in het Park in Hoorn. Mooie liedjes en cynisch cabaret. Enorm gelachen en veel levenswijsheden. Knap hoe mensen muziek kunnen maken met zo weinig middelen. Zo waren er liedjes waarin Thomas Acda op de vleugel van Paul de Munnik percussie speelde. En nog mooi ook.

(bron afbeelding: www.leidseschouwburg.nl)

Leuk stukje over communicatie(misverstanden) tussen mannen en vrouwen. "Wat staan er veel vuilniszakken in de gang" door vrouw moet door man worden begrepen als "Wil je de vuilnis even buiten zetten".

Bezemklas

Zaterdag 4 april 2009: om de swing goed te leren moeten Jeroen en ik oefenen met een stok. Ik krijg de ballenraper en Jeroen een bezem. Ah.......... Koos houdt wel een beetje van leerlingen pesten.

Diemen

Vrijdag 3 april 2009: even lekker eten op terrasje in Amsterdam met Erik & Jeroen. Het is heerlijk weer. Op de terugweg bedenk ik dat het misschien wel leuk is even bij oma aan te wippen, die tijdelijk in het verpleeghuis Berkenstede in Diemen zit. Ze vindt het geweldig dat we komen en even later halen we haar op.

We wandelen/slenteren een kort rondje met onderweg een koffiebreak op het terras van een kroeg. Het is een rondje van niks maar voor oma al een hele tippel.

40

39

39

38

37

36

35

34

33

32

31

30

29

29

28

27

Strand

Woensdag 11 maart 2009: met collega Willem een werkbespreking op het strand van Scheveningen. We stappen op een zonovergoten strand stevig door. Allerlei onderwerpen passeren de revue. We proberen bij een strandtent nog een koffie en en een broodje te bemachtigen om daarna naar de NVZ ledenvergadering af te reizen, maar de bediening heeft er geen vaart in. Na 15 minuten wachten vertrekken we maar en verdelen de krentebollen die Willem in de auto had liggen. Geen reclame voor de horeca.

(bron afbeelding: fromhollandwithlovefiles)

26

25

24

23

22

21

20

19

18

Plataan

dinsdag 10 maart 2009: Stephanie en Hugo hebben een avond georganiseerd met Stichting Planetree Nederland. Planetree is letterlijk een plataan.



(afbeelding: www.gartenformer.ch)


De boom is het symbool geworden van de Planetree Organisatie die staat voor meer mensgerichte zorg in een helende omgeving. Er zijn in de USA al een groot aantal aangesloten ziekenhuizen en ook in Nederland begint het concept in zwang te raken. Door te denken vanuit het perspectief van de patiënt kun je betere zorg leveren en de patiënt meer betrekken bij zijn eigen genezing. Het is een aansprekend concept. Zou het Spaarne hier open voor staan?

http://www.planetree.org/
http://www.planetree.nl/

Benen op tafel

Maandag 9 maart 2009: met de bedrijfsleiders hebben we een "benen op tafel" sessie. Figuurlijk uiteraard, want anders mogen we nooit meer terug komen bij Vork & Mes.

(afbeelding: www.gallery.photo.net)

We wisselen van gedachten over rollen, verhoudingen, overlegvormen, projecten, sterkte van onze managementlagen en - structuren. Het zijn pittige discussies in een goede sfeer. Het is goed om te ontdekken wie waar hoe in zit. Het team is immers voor precies 50% vernieuwd de afgelopen 5 maanden, dus er zijn nog nauwelijks gezamelijke uitgangspunten die voor iedereen vanzelfsprekend en logisch zijn. Die gezamenlijkheid proberen we met elkaar te vinden in dit soort sessies.

Braille

vrijdag 6 maart 2009: audit commissie van Revalidatiefonds Nederland. We zijn te gast bij Loek thuis die zeer slechtziend of blind is (heb hem dat nooit durven vragen). Kijk weer vol bewondering hoe hij alle vergaderstukken (waaronder jaarrekening, begrotingen, tussentijdse cijferoverzichten) in BRAILLE voor zich heeft liggen en precies weet waar hij wat heeft gelezen. Op één of andere manier houdt hij ook zijn eigen opmerkingen per pagina precies bij.


(afbeelding: www.ucpnet.nl)

Hoezo minder valide???

Cognos

woensdag 4 maart 2009: een demostratie van Norbert wat hij allemaal gebouwd heeft in Cognos. Vanuit bestaande informatiebronnen haalt hij met "kubussen" de informatie bij elkaar die voor het sturen van het ziekenhuis interessant kan zijn. De "kubussen" zijn zo opgebouwd dat je top down steeds verder in de details kan zoeken. Hij heeft al veel gebouwd en bereikt. Mooi instrument geworden.

Floris V

dinsdag 3 maart 2009: Diner van de Raad van Toezicht van Florence. Eén keer per jaar gaan we ergens lekker eten om elkaar in een informele sfeer beter te leren kennen. Deze keer is gekozen voor restaurant Floris V in Voorschoten. Ik was er nog nooit geweest. Een erg mooie locatie - een oud pand met sfeervolle inrichting - en het eten is prima. Een erg mooi plaatsje ook dat Voorschoten. Leuk als iemand anders een locatie kiest en je zo weer in een onverwacht mooi stukje van Nederland komt.

40

Maandag 2 maart 2009: Vandaag vieren we dat Mirjam 40 jaar in dienst is van het Spaarne. Heb haar doopceel gelicht bij P&O en allerlei feiten verzameld uit het dossier. Geef 's ochtends een speach op de afdeling en 's avonds bij het diner in Stempels. Het is leuk om te zien hoe ze geniet van haar feestje en hoeveel plezier ze nog heeft in haar werk. Een voorbeeld van b(l)ij bijven in en met je werk.

Laatsten

Maandag 2 maart 2009: de laatste 3 slachtoffers van de vliegtuigramp verlaten 's avonds het ziekenhuis. Vader, moeder en zoon gaan met de dochters lekker naar huis toe. Eindelijk weer een beetje in de vertrouwde omgeving. Pauline en ik krijgen bloemen voor alle goede zorgen. Wat een lief gebaar. Dat mensen daar aan denken als je zelf zoveel ellende hebt doorstaan.

Train de trainers

Maandag 2 maart 2009: ik loop vandaag een deel mee van de train de trainer sessies voor artsen. Het is nog best ingewikkeld om te overzien waar je precies zit in het dossier en hoe je weer van A naar B komt. Samen met één van onze internisten voer ik gegevens in en orders voor trainings-patiënten. Kan merken dat ik geen arts ben, want af en toe zie ik termen voorbij komen die me werkelijk niets zeggen. Met hulp van de interniste kan ik dan weer verder.

Er worden goede vragen gesteld door iedereen. Kan merken dat iedereen het ook heel spannend vindt deze hele nieuwe EPD-omgeving. Het komt nu echt steeds dichterbij de Go Live van 11 mei..........

Chip and put

zaterdag 28 februari 2009: Rik en ik hebben weer golfles. Deze keer moeten we chippen en putten. Hij maakt me dik in. Pfffffffffffff.

En hieronder de meester zelve:

Zwemmen

Vrijdag 27 februari 2009: na een erg intensieve dag met Sjors & Sjimmie naar het zwembad. Zag er als een berg tegenop om de deur weer uit te gaan, maar als ik eenmaal in het water lig trek ik 60 banen en voel me herboren. Goede actie!



In het clubhuis even "uitwaaien" en ben weer 18.

Tolken

Vrijdag 27 februari 2009: 's ochtends weer in alle vroegte aan de telefoon met het Spaarne voor een update, zodat ik RTV NH weer kan bijpraten over de laatste stand van zaken.

Vandaag de 3 medewerkers ontvangen die spontaan na de vliegtuigcrash naar de SEH zijn gekomen om te helpen tolken. Zij hoorden op de radio van het ongeluk en dachten dat turks sprekende misschien van pas zouden komen. Wat een helden!
Enorm dapper om daar te gaan staan en al die slachtoffers opvangen, zonder dat je daar ooit voor bent opgeleid. Voor de slachtoffers was het erg fijn want na zo'n traumatische ervaring als het neerstorten van je vliegtuig is het prettig als je in je moederstaal kan uitleggen wat er aan de hand is met je.

De menselijke hersens hebben na zoiets ergs ook moeite met een buitenlandse taal. Dat bleek met de heer Y ook het geval. Heb hem gister gesproken maar van mijn engels begreep hij toen erg weinig, terwijl we vanavond honderduit hebben gepraat. Voor zijn werk reist hij tientallen keren per maand met het vliegtuig. Hij mag morgen gerepatrieerd, maar weet niet of hij durft. Ik leef enorm met hem mee en hoop van harte dat hij morgen de moed heeft in te stappen. We nemen afscheid of we elkaar al een tijdlang kennen in plaats van een paar dagen.

Pers en familie

donderdag 26 februari 2009: al heel vroeg aan de telefoon met de afdeling chirurgie voor een update over de vliegtuigramp slachtoffers. Laatste familieleden zijn vanacht om 2 uur gearriveerd. Alles is rustig verlopen.

Na ontbijt op de bank aan de telefoon met RTV NH om 8.11 uur: http://stream.rtvnh.nl/RadioArchief/2/200902260800.asf

De overbuurvrouw schrikt ervan want ze hoort mijn stem op de radio en ziet me ook op de bank zitten. Van verschillende mensen hoor ik dat het interview goed ging.

Groot deel van de dag bezig met pers. Ze doen er alles aan om op de kliniek te komen voor exclusieve interviews. Kamers worden 24/7 bewaakt. En met de diverse families. Ook medewerkers van Turkish Airlines melden zich een aantal keren. Zij willen belangstelling tonen en repatriëren. Voorlopig is er bij ons nog weinig terug te vliegen. Ze moeten nog in bed blijven.

Kom 's avonds bekaf thuis. Met de kids en Rik even eten bij japans restaurantje. Val ongeveer in mijn bord sushi. 's Avonds nog steeds geen goede nachtrust.

Radiotherapie

woensdag 25 februari 2009: we gaan samenwerken met NKI-AVL om op het terrein van het Spaarne in Hoofddorp radiotherapieruimtes te bouwen, zodat patienten uit de Haarlemmermeer e.o. die bestraald moeten worden niet langer naar Amsterdam hoeven te reizen. Ben al lang bezig met de voorbereiding en we zijn nu contracten aan het opstellen.

Vandaag een rondleiding bij het NKI-AVL om een beter beeld te krijgen van hoe zulke ruimtes er uit komen te zien. Het is een interessante rondleiding, wat een ingenieuse techniek. Het is natuurlijk afschuwelijk als je het zelf nodig hebt, maar de precisie waarmee tegenwoordig gewerkt kan worden is indrukwekkend. Ze hebben ook een aantal splinternieuwe ruimten, die heel mooi zijn vormgegeven qua kleuren en rustgevende sfeer. Hieronder nog een afbeelding van een oudere ruimte.

(bron afbeelding: NKI-AvL)

Crash

woensdag 25 februari 2009: sms van Marian "rampenplan in werking, met spoed contact opnemen". Mijn eerste gedachte is: oefening ZIROP. Helaas blijkt dat niet het geval. Als ik bel naar het ziekenhuis blijkt er een vliegtuig neergestort te zijn vlak bij Schiphol en wij zijn "opgeschaald". Als een speer rij ik naar het ziekenhuis vanaf het NKI-AVL. Op de radio hoor ik dat het gaat om een vliegtuig van Turkish Airlines met 135 mensen aan boord. Slik.

Op de A9 file ter hoogte van de rampplek. Met mijn ziekenhuispas mag ik langs de afzetting richting de N205. Daar ligt het vliegtuig in het weiland, ik rij er pal langs. Er lopen slachtoffers en hulpverleners door het weiland. Ineens is het ZIROP een tastbaar vliegtuig met mensen erin.

(afbeelding: http://www.demorgen.be/)

In het ziekenhuis is het rampenteam o.l.v. de vicevoorzitter stafbestuur al 1x bij elkaar geweest. De SEH staat helemaal paraat en de poli chirurgie wordt uitgeruimd. OK en IC capaciteit is beschikbaar. Het moeilijkste blijkt te zijn een beeld te krijgen van het aantal slachtoffers dat onderweg is naar het ziekenhuis. De eerste slachtoffers T1 (zeer ernstig gewond) en T2 (gewond) komen op de SEH binnen.

(foto: Wil Woertman voor Spaarne Ziekenhuis)

In de crisiskamer kijken we naar Nederland 1. Er zijn beelden van wachtende familieleden op Schiphol. Ineens dringt het hard tot me door dat Rik daar zaterdagavond met zijn kinderen stond om Jeroen en mij op te wachten van onze vlucht uit Istanbul. Het komt wel erg dichtbij zo.

Reporters op TV zeggen dat "alle" ambulances richting het Spaarne rijden dat aan het eind van de weg ligt. Dat is wel zo, maar de GHOR zorgt ervoor dat de slachtoffers worden verdeeld over meerdere ziekenhuizen. De berichtgeving op TV maakt wel dat allerlei familieleden ons gaan bellen of hun familieleden bij ons zijn en hoe het met hen gaat. Al vrij snel zijn de eerste TV ploegen ook op het terrein ter plaatse en komen de eerste ongeruste familieleden binnendruppelen.

Je kunt goed merken dat het ZIROP heel goed geoefend is in het ziekenhuis. In november 2007 heeft men een ziekenhuisongeluk nagebootst. Binnen no-time stond er dan ook overal beveiliging om verkeer in goede banen te leiden en ambulances vrij baan te garanderen. Er is een perscentrum, een familiecentrum etc.

Het bellen van pers en familie neemt stormachtige omvang aan, vooral omdat een door de overheid vrijgegeven "nationaal rampnummer" voor inlichtingen helemaal niet werkt. Daar komen we zelf achter als we proberen welk nummer nu het juiste is. Dus gaan allerlei mensen zelf rondbellen naar ziekenhuizen in de buurt. We openen een apart "callcentrum" voor ongeruste familieleden. Van een familie die wél in ons ziekenhuis is opgenomen (2 ouders met hun zoon) arriveren in grote getalen familieleden/bekenden. De opvang van al deze stromen mensen is ook nog een apart aandachtsveld. Niet iedereen kan op/bij de SEH, want dan lopen ze de hulpverleners in de weg.

Aan het eind van de middag komt de Minister President langs om te praten met slachtoffers.

Eén van de slachtoffers heeft nog helemaal geen familie bij zich. Die komt pas rond middernacht uit Istanbul aan met een speciale vlucht. Ik loop met de beveiliging en de verpleegafdeling chirurgie nog even de instructies door qua bezoekbeleid en verlaat om 22.30 uur het ziekenhuis. Thuis eerst de kinderen maar een flinke knuffel en dan nog even kijken naar alle berichtgeving over de ramp. Zie mezelf achter de Minister President op TV. Vreemd. Een onrustige nacht. Ben in mijn hoofd nog steeds met de slachtoffers bezig.

Still in Love

dinsdag 24 februari 2009: vandaag was de uitvaartdienst van een medewerkster van de afdeling IEA. Het was aangrijpend om te zien hoe haar man na 44 jaar nog altijd verliefd was op het "meisje" dat hij destijds had ontmoet. Had heel erg met hem te doen. Het is natuurlijk mooi als je zo lang met de liefde van je leven doorbrengt, maar wat zal het straks leeg voelen voor hem.

Tijdens de dienst op de prachtige begraafplaats van Velsen werd een uitvoering van het Ave Maria gespeeld die ik niet kende, die me door merg en been ging. Artiesten: Bono en Pavarotti.

Rondleiding

maandag 23 februari 2009: we bezoeken de Boerhaave in Haarlem, waarmee we een afspraak hebben voor revalidatie van orthopedie-patiënten. Na een aantal dagen zijn patiënten medisch "uitbehandeld" maar hebben sommigen nog wel steun nodig om te leren lopen/zelfstandig te leven. Daarvoor hebben we sinds de zomer van 2008 een afspraak met dit verpleeghuis. Nu kon ik zelf zien waar '"onze" mensen dan verblijven.

Het is een verouderd gebouw dat her en der is opgeknapt. De mensen zijn alleraardigst en erg enthousiast.